Rutte III moet de autoforens verleiden de fiets te pakken

NRC

 

De afstand tussen huis en werk is gemiddeld 15 km. Neemt tien procent van de autoforenzen voortaan de fiets, dan is er geen file meer, schrijven vier wethouders en de Fietsersbond.

 

Demissionair minister Schultz van Infrastructuur en Milieu luidde laatst de noodklok. „Wegen worden alleen maar drukker.” En onlangs presenteerden de duurzaamheidswerkgroepen van VVD, CDA, D66, GroenLinks, PvdA en ChristenUnie een kant-en-klaar groen hoofdstuk voor het nieuwe regeerakkoord. Belangrijk onderdeel daarvan is zero-emissie-mobiliteit. Opvallend genoeg zien ze daarbij de fiets over het hoofd. Terwijl de fiets de goedkoopste en gezondste bereikbaarheids- en milieuoplossing kan zijn.

 

Dagelijks staan er zo’n 500.000 auto’s in de ochtendfile. Als tien procent van deze chauffeurs op de fiets stapt, zijn files verleden tijd. De afgelopen jaren gaf het kabinet ieder jaar ruim 2 miljard euro uit aan autowegen. Voor een derde van dat geld zijn de stedelijke fietsinfrastructuur, fietsenstallingen en regionale fietssnelwegen volledig op orde, inclusief stimuleringsregelingen. Dat levert niet alleen minder files op, maar ook schonere lucht, minder verkeerslawaai, minder klimaatschade, meer ruimte in de stad en tientallen miljoenen minder zorgkosten.

 

Het is te druk op stedelijke fietspaden

 

Nederland telt 23 miljoen fietsen, we zijn niet voor niets een echt fietsland. Als er 50.000 mensen uit de auto op de fiets stappen, dan rijdt het op de snelweg weer door. Is dat onrealistisch? Fietsen is een serieus alternatief voor het grootste deel van de verplaatsingen: de gemiddelde afstand voor woon-werkverkeer in Nederland ligt rond de vijftien kilometer.

 

Dit zijn afstanden die met de (speed) e-bike snel en gezond te overbruggen zijn. In combinatie met het openbaar vervoer maakt fietsen ook langere verplaatsingen mogelijk. Tijd om deze kansen te verzilveren.

 

Om dit te bewerkstelligen moet er wel iets gebeuren. Het is druk op de stedelijke fietspaden. De gewone fiets, snorfietsen, scootmobielen, bak- en bezorgfietsen en elektrische fietsen verdringen elkaar om een plekje op datzelfde fietspad. Allemaal verschillende snelheden en leeftijden op paden van twee meter breed. Doorfietsroutes tussen woon -en werkgebieden zijn er nog nauwelijks. Eenmaal aangekomen op de plek van bestemming of bij het station is het vaak lang zoeken naar een geschikte plek om de fiets te stallen.

 

Verdubbeling budget fietsbeleid

 

We geven nu per inwoner 33 euro per jaar uit aan infrastructuur voor de fiets, tegen 133 euro aan het spoor en 342 euro aan autowegen. Alleen al voor de fietsenstallingen op stations is tot 2030 voor aanleg en exploitatie 560 tot 700 miljoen euro nodig, voor snelfietsroutes tussen steden in dezelfde periode meer dan 800 miljoen; ruimte maken voor de fiets in de steden vergt een verdubbeling van het huidige budget dat de steden aan fietsbeleid besteden.

 

Fietsen is van nationaal belang. Meer mensen verleiden te fietsen is economisch en maatschappelijk een kans voor het hele land. In het steeds drukkere stedelijk gebied is de fiets een broodnodige ruimte-efficiënte oplossing. Een werkgever heeft aantoonbaar gezondere en productievere werknemers, de zorglasten nemen af, de fietser zelf wordt blijer én leeft langer. De lucht wordt er gezonder van en voor de klimaatafspraken van Parijs is meer fietsen een zegen.

 

En de forens, bezorger of vrachtwagenchauffeur die afhankelijk is van de auto? Die heeft betrouwbare rijtijden! Geef voorrang aan de fiets. Meer bereikbaarheid, gezondheid en een beter milieu, voor minder geld. Beste Mark, Sybrand, Alexander en Jesse; investeer in de fiets als volwaardig vervoermiddel.