Oceanen in 2050 waarschijnlijk leeggevist

Nu.nl

​

Boodschap

Als de visvangst in het huidige tempo doorgaat, zwemmen er in 2050 in de oceanen geen vissen meer. Daarvoor waarschuwt de documentaire The End of the Line. In de film stellen deskundigen dat als direct actie wordt ondernomen, het tij nog kan worden gekeerd. Consumenten moeten minder en alleen duurzame vis eten, regeringen moeten het probleem harder aanpakken en er moeten meer zeereservaten komen waar niet mag worden gevist. Die boodschap stuurde The End of the Line op de zogenoemde wereldoceanendag van de Verenigde Naties de wereld in. Boten zijn tegenwoordig rijkelijk uitgerust met allerhande technische snufjes, waardoor vissen geen schijn van kans meer maken om te ontsnappen. Bovendien groeit de internationale visserijvloot nog steeds in een schrikbarend tempo. Sommige soorten, zoals de geliefde blauwvintonijn, zijn al bijna uitgestorven.

​

​

Vangstquota

De Europese Unie stelt wel quota op, maar daar houden de meeste vissers zich niet aan. “Die worden ook niet gepakt. De visindustrie is een oncontroleerbare moloch geworden, een bedrijfstak waarin miljoenen omgaan”, verklaren internationale deskundigen in de documentaire. Op plekken waar de zeeën al zijn uitgeput, schuiven vissers door naar minder ontgonnen plekken. De Afrikaanse kust, waar lokale, zelfvoorzienende vissers afhankelijk zijn van de visvangst, is zo’n plek die in toenemende mate leeggeplunderd wordt door internationale visserijmagnaten. De vissers uit rijke landen verdringen met hun moderne boten de lokale bevolking die berooid achterblijft. Ondanks de sombere boodschap, spreekt er hoop uit de film. Het probleem kan worden aangepakt, vooral als zoveel mogelijk mensen ervan horen.

​

​

Bijvangst

Uit onderzoek van de Erasmus Universiteit Rotterdam blijkt dat ruim 96 procent van de Nederlanders niet op de hoogte is van de bedreigende situatie. Onbekend is dat 40 procent van de 100 miljard kilo vis jaarlijks weer dood overboord wordt gegooid, omdat het onverkoopbare bijvangst is. Bovendien denkt vrijwel iedereen dat kweekvis goed is voor de oceanen, terwijl het omgekeerde waar is. Volgens Marianne Thieme van de Partij voor de Dieren hebben ook veel Nederlandse politieke partijen weinig benul van het probleem. Bovendien prevaleert het economische belang van de visserij. “Het wordt tijd dat er een bewustwordingsproces op gang komt”, zei ze. Dion Graus, de zelfbenoemde redder van alle dieren in nood van de Partij voor de Vrijheid, laat de verantwoordelijkheid over aan de (onwetende) consument. Diegene die duurzame en diervriendelijk gevangen vis kan betalen, moet daarvoor kiezen. Hij pleit er wel voor om minder vis te eten.